Geen categorie
Ibn Ashir
Abu Mohammed, sidi Abdelwahid, Ibn Ahmed, Ibn Ali, Ibn Ashir, Ibn Sa’d maar vooral bekend als Ibn Ashir is een Marokkaanse Schriftgeleerde die meesterschap en autoriteit combineerde in verschillende Islamitische wetenschappen. Hij leefde tussen 900h en 1040h.
Zijn afkomst kan worden teruggevoerd op de oude Medinitische stam bekend als de ‘Ansar’ die hun steun verleenden aan de Profeet Muhammad vzmh en hem verwelkomden om zich te vestigen in hun stad nadat de mensen van Mekka hem hadden vervolgd en hem hadden verdreven. Zijn meest naaste familieleden kunnen worden teruggevoerd tot het Islamitische Andalusië. Zij vestigden zich later echter in de oude Marokkaanse stad Fez waar sidi Ibn ‘Ashir opgroeide en het grootste deel van zijn leven doorbracht.
Hij stond bekend als iemand die uitblonk in de diverse Islamitische disciplines. Hij was ook een uitermate rechtvaardig en ascetisch iemand. Net als vele geleerden voor hem, voorzag hij zichzelf door zijn onafhankelijk werk en inspanning. Hij was erg bekend vanwege het altijd uitkiezen van het gezondste en zuiverste (halal) voedsel. En mensen kenden hem als zijnde nederig, bescheiden en (als iemand) met het meest uitstekende karakter.
Hij was soms zelfs aanwezig bij de kringen van geleerden die minder kennis bezaten dan hem om daarvan te profiteren. En hij was voortdurend bezig met onderwijzen. Wanneer hij tegen en over mensen sprak, was hij heel eerlijk/redelijk in wat hij tegen anderen te zeggen had.
Enkele van zijn grootste bijdragen liggen op het gebied van de diverse lezingen van de Koran (qira’at). Hij heeft supercommentaren/glossen op de werken van belangrijke geleerden in die discipline (geschreven), zoals imam Ja’buri. Hij overtrof ook zijn tijdgenoten op het gebied van handschrift(en) (rasm). En hij heeft een indrukwekkend commentaar op een werk met de titel ‘Mawrid al-Zham’an’ (Drinkvijver van de Dorstigen) dat gaat over de manier van het schrijven van het schrift van zes van de zeven belangrijkste auteurs van de diverse Koranische lezingen naast imam Nafi’ dat uit ongeveer 50 dichtverzen bestaat.
Hij heeft ook veel bijgedragen aan de wetenschappen van grammatica (nahw), morfologie (sarf), exegese (tafsir), recht/jurisprudentie (fiqh), tasawwuf, logica (mantiq), eloquentie/welbespraaktheid (bayan), rijmschema’s / -metra (‘arud), geneeskunde/medicijnen (tibb), natuurlijke tijdsbepaling (tawqit), rekenen (hisab), erfrecht (fara’id) en andere (wetenschappen).
Hij memoriseerde de Koran onder ustadh Abu al-‘Abbas Ahmad ibn ‘Uthman al-Lamti en anderen. En hij leerde de zeven beroemde verschillende lezingen van de Koran met ustadh Abu al-‘Abbas al-Kafif, daarna van ‘Ali Abu ‘Abd Allah Muhammad al-Sharif al-Maryi al-Talmasani en anderen.
Zijn student, shaykh Mayyarah , zegt over hem in ‘Mu’in al-Qari’ (De Helper van de Recitator) en in zijn Kabir op al-Murshid al-Mu’in:
“En er is geen twijfel dat hij zijn eigen leraren overschaduwde in veelzijdigheid (tafannun) op de gebieden van het presenteren van diverse geleerde argumenten/bewijzen en het vaststellen van welke correct waren (tawjihat en ta’dilat).”
Hij leerde ook fiqh (recht, jurisprudentie) en andere dingen van Abu al-‘Abbas ibn al-Qadi, zijn neef Abu al-Qasim, Ibn Abu al-Na’im al-Ghassani, Abu’l-Hasan ‘Ali ibn ‘Imran, Abu ‘Abd Allah al-Hawari, shaykh al-Qassar en anderen. En in het oosten studeerde hij onder Salim al-Sanhuri, ‘Abd Allah al-Ghazzi en anderen.
En hij (Ibn ‘Ashir) leerde het spirituele pad van tasawwuf van zijn shaykh, sidi Muhammad al-Tajibi, beter bekend als Ibn ‘Aziz, die begraven is in al-Darb al-Tawil. Hij leverde ook karamaat over van hem die hij aan anderen vertelde. En het was door (middel van) zijn hand dat de uitgebreidheid van kennis en goede daden voor gemakkelijk gemaakt / geopend werden (futiha ‘aleyhi).
Hij -moge Allah hem genade tonen- schreef ook een aantal werken (die) gekenmerkt (worden) door de grootsachtige stijl en nauwkeurigheid. Eén daarvan is het beroemde didactische gedicht dat gaat over de vijf pilaren van de islam en de beginselen van sufisme met de titel ‘al-Murshid al-Mu’in ‘ala al-Daruri min ‘Ulum al-Din’. Hij begon dit te schrijven nadat hij zichzelf in de pelgrimskleding voor de hajj had gestoken. Daarna schreef hij de handelingen van de hajj op in hun volgorde zoals genoemd in zijn werk.
Een ander werk van hem is zijn ‘Marginale Aantekeningen’ (Turar) die hij opschreef n.a.v. het korte commentaar van imam al-Tatai op de Mukhtasar van shaykh Khalil met de titel ‘Jawahir al-Durar ‘ala Mukhtasar Khalil’ (Juwelen van de Parels van de Mukhtasar van Khalil).
Zijn graf is in de richting van de Rawdah van sidi Yusuf. Moge Allah het nut van hem genomen gedurende zijn leven en na zijn dood vereeuwigen.
About Author
Comments are closed